Κυριακή 13 Νοεμβρίου 2011

Μέθη


Αυτή τη νύχτα, αυτή τη στιγμή, θέλω να μεθύσω. Να πιω εξωφρενικές ποσότητες μέχρι που το αίμα μου να αντικατασταθεί πλήρως από τεκίλα. Το κάψιμο δεν θα είναι παρά μόνο μια γλυκιά ζεστασιά, το μοναδικό άγγιγμα παρηγοριάς στην τρελή μου μοναξιά. Απόψε θέλω να γίνω χώμα. Κι έχω λόγους.

Θέλω να σταματήσω να είμαι εγώ. Θέλω να πάψω να σκέφτομαι, να μην έχω πλέον σωματικά την δυνατότητα να σκεφτώ τα λάθη που έκανα και όλα αυτά που πρόκειται να κάνω είτε στα επόμενα πέντε λεπτά είτε στα χρόνια που θα έρθουν και τα φοβάμαι. Θέλω να πω στην περηφάνια μου να πάει να γαμηθεί και να παραδεχτώ τα πάντα, όσα έκανα και θέλω να πάρω πίσω. Θέλω επιτέλους να καθαρίσει το αίμα από τα χέρια μου και να φύγουν όλες οι αποδείξεις των πράξεών μου. Θέλω να μετανιώσω για μια φορά στη ζωή μου χωρίς να ντραπώ γι’ αυτό.

Θέλω να πάρω μαλακισμένες αποφάσεις τις στιγμής. Δίχως ηθική, δίχως φόβο, δίχως καμία ιδιαίτερη σκέψη. Και συνήθως αυτές είναι και οι πιο σωστές αποφάσεις που εγώ μπορώ να πάρω, η σκέψη είναι που μου στέκεται εμπόδιο. Θέλω να πάρω τηλέφωνο πολύ συγκεκριμένα άτομα και να τους τρίψω επιτέλους στη μούρη την ευθύνη τους για τις πληγές που μου άφησαν στο πέρασμά τους από την ζωή μου, σαν πελάτες που έχυσαν στα σεντόνια ενός μπουρδέλου και άφησαν άλλον να καθαρίσει.  Θέλω να μάθουν όλοι ότι έβαλαν ο καθένας το λιθαράκι του, καλό ή κακό, προκειμένου να χτιστεί το «εγώ» μου. Και θέλω να ακούνε τη φωνή μου να τους το λέει. Θέλω να πάρω την απόφαση αυτή και να μην την μετανιώσω.
Θέλω να πω σε μια τυχαία γυναίκα στο μετρό ότι είναι πανέμορφη και να μην παρεξηγηθώ. Θέλω να σταματήσω να είμαι μίζερος για λίγο και να κάνω τον κόσμο να νιώσει καλά ακόμα και αν δεν του αξίζει. Θέλω να πιάσω κουβέντα με κάποιον σε μια στάση  και να μπορέσω να του εκμυστηρευτώ κάθε μου πρόβλημα χωρίς να τρομάξει και να φύγει. Ξέρεις, είναι πολύ πιο εύκολο να ανοίξεις την καρδιά σου και τα εσώψυχά σου σε έναν παντελώς άγνωστο γιατί ακόμα και αν τρομάξει με τα σκοτάδια που θα ξεδιπλωθούν, ξέρεις πως δεν θα τον ξαναδείς ποτέ ώστε να χρειαστεί να τον αντιμετωπίσεις. Και… θέλω να πω σε μια συγκεκριμένη Κάποια να μην κλάψει ποτέ γιατί λατρεύω τα μάτια της χωρίς να φανώ τρελός.
Θέλω να πω στους φίλους μου πόσο μου λείπουν. Είμαστε «άντρες» εμείς και δεν τα κάνουμε αυτά. Γι’ αυτό λοιπόν θέλω να μεθύσω και να πω κλαίγοντας σε όλους αυτούς ότι δεν θα ξεχάσω ποτέ τα χρόνια που ο δρόμος μας ήταν ένας, προτού καταστραφεί και αυτό. Τα γέλια τους θα μείνουν όλα για πάντα μέσα μου σαν ιερά φυλαχτά και τα στέκια μας θα τα επισκέπτομαι σαν ναούς που χτίσαμε όλοι μαζί με τα παιδικά μας όνειρα. Και θέλω να πω στον βασιλιά, ότι τον αγαπώ.
Θέλω να μην μπορώ να στηριχτώ στα πόδια μου. Θέλω να μην βλέπω μπροστά μου. Θέλω να παραδοθώ στην πρώτη τυχαία ηδονή που θα μου προσφερθεί και να μην νιώσω τίποτα. Θέλω να μην νιώθω τίποτα με την αφή μου και να μη μυρίζω τίποτα με την όσφρηση, μονάχα το κρύο θέλω να μπορώ να μυρίζω και τίποτε άλλο. Θέλω η μόνη μου γεύση να είναι η τεκίλα και ο καπνός. Θέλω να παίξω μεθυσμένη μουσική. Να μην έχω ιδέα τι στα σκατά παίζω στην κιθάρα και να τραγουδάω φάλτσα χωρίς να προσπαθώ να χαϊδέψω τα αυτιά κανενός, απλώς να ξερνάω το κάθε συναίσθημα από μέσα μου προκειμένου να μην με πνίξει ο ίδιος μου ο εαυτός. Θέλω να γράψω ακατανόητα κείμενα και στίχους τραγουδιών που δεν θα τραγουδηθούν ποτέ, ποιήματα ενός απελπιστικά ρομαντικού τύπου που δεν ξέρει να αγαπάει.
Θέλω να ζητήσω την μεγαλύτερη συγγνώμη που θα μπορούσα σε δύο ανθρώπους. Εκείνον κι Εκείνη, που δεν είμαι αυτό που θα έπρεπε και που ποτέ δεν πρόκειται να γίνω. Συγγνώμη…

Απόψε θέλω να μεθύσω λοιπόν και να τα κάνω ΟΛΑ αυτά. Και το πρωί να μετανιώνω ψάχνοντας τα άντερά μου σε κάποιο κρύο πάτωμα.
 Όμως το άλλο πρωί φαίνεται τόσο μακριά αυτή τη στιγμή…
Τέλος, θέλω ένα τελευταίο πράγμα.
Απόψε θέλω να κάνω παρέα με τους δαίμονές μου και έρωτα με τα φαντάσματα...




7 σχόλια:

  1. ας τα γαμησουμε οσο περισσοτερο μπορουμε αυτα τα ΓΑΜΗΜΕΝΑ τα φαντασματα...εστω και για μια νυχτα.
    ειμαι μαζι σου, τυπε που γραφεις σ ενα μπλογκ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Σ ευχαριστω παρα πολυ που εισαι μαζι μου, τυπε που διαβαζεις το blog :)
    Και ναι, για μια νυχτα μονο, ας βρουμε τη δυναμη να το κανουμε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Nα είσαι ο εαυτός σου..με τους δαίμονες και τα φαντάσματα σου αλλά εσύ και μόνο εσύ..
    και να ζεις με "μέθη" όλες τις στιγμές σου!!!

    Μαζί σου και γω λοιποοόν!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. σκατά. κάτι μου θυμίζουν όλα αυτά και θυμάμαι επίσης πολύ καθαρά ότι τον περισσότερό καιρό τελικά δεν περνούσα όμορφα τότε, άσχετα με το αν είχα πείσει τον εαυτό μου ότι οι μια μέρα θα τα θυμάμαι και θα γελάω.
    Μου άρεσε το κείμενο σου. Καλώς σε βρήκα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Alks: Ο εαυτος του καθενος μας ειναι το μονο που εχει δικο του και μονο δικο του. Τα φαντασματα και οι δαιμονες του ειναι κ αυτα κομματια που καθοριζουν τον εαυτο μας, τι θα ημασταν αραγε χωρις αυτα; Και τι θα χρησιμοποιουσαμε ως κινητηρια δυναμη για να δημιουργησουμε...;

    Quaintrelle: Νομιζω πως σε ολους κατι θα θυμιζουν ολα αυτα, προκειται θεωρω για καθολικα συναισθηματα και οχι απλα λοξες δικιες μου. Καποια πραγματα οσος καιρος και να περασει δεν σου φερνει ποτε χαμογελο η θυμηση τους...
    Σ' ευχαριστω :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Το μαγικό με τις λέξεις, είναι η δυνατότητα, τα συναισθήματα να αποκτήσουν φωνή....Φωνή για να δώσουν την σπίθα ανάμεσα σε σένα ,σε μένα, στον διπλανό σου , στον εαυτό σου....!

    Καλώς σε βρήκα και σου αφιερώνω αυτό το τραγούδι μιας και το μυαλό που εκεί ταξίδεψε όσο διάβαζα το κείμενό σου.
    http://www.youtube.com/watch?v=B2M5RTC44dY&feature=related

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Το πιο μαγικο ειναι οτι με τις καταλληλες λεξεις η σπιθα αυτη μπορει να γινει αδαμαστη φωτια...

    Χα, αμα κοιταξεις το αμεσως προηγουμενο κειμενο μου θα δεις οτι εχω ιστορικο με αυτο το τραγουδι! Σε ευχαριστω πολυ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή